زن باشیم - تصمیم های رفتاری - ایراد و انتقاد ممنوع

سلام به عروس خانوم های عزیز

بریم سراغ بحث امروزمون . عروس خانومای گل دوست دارید برای همه عزیز باشید ؟ دوست دارید برای دیگرون یه آدم متفاوت باشید ؟ دوست دارید برای دیگرون یه آدم دوست داشتنی باشید ؟

ما آدمها اخلاق بدی که داریم اینه که همیشه در حال ایراد گرفتن از اطرافیان و انتقاد کردن از اونها هستیم . این چیه پوشیدی ؟ وا اینم شد غذا ؟ آخه آدم با این لباس اینو میپوشه ؟ چه بد چاق شدی ؟ خیلی لاغری ها ، یکم غذا بخور و خیلی جملات دیگه که هم شنیدیم و هم گفتیم .

وقتی ما از دیگرون ایراد میگیریم فقط باعث ناراحتی طرف مقابلمون میشیم و اگر از ما بپرسن چرا اینکارو کردی ، در جواب میگیم که من خوبیشو میخواستم که گفتم . ولی مگه اون آدم از ما نظر خواست که درموردش نظر میدیم ؟ شاید اون رنگی که در نظر ما زشته در نظر اون خیلی هم زیبا باشه . این احتمال رو هم در نظر بگیریم .

 بعضی اوقات هم ممکنه این انتقادات و ایرادها به حساب دخالت در زندگی دیگران و فضولی گذاشته بشه . حتی اگه قصدمون کمک هم باشه اول باید فرد ازمون درخواست کنه که کمکش کنیم . مثلا بپرسه لباسم خوبه به نظرت ؟ ما هم جواب بدیم . اگر نپرسید نگیدا !!! در اون صورت فقط باعث میشید دیگران ناراحت بشن . یه نکته هم تا یادم نرفته بگم اونم اینکه شما این قانون رو رعایت میکنید و به محض اینکه ازتون نظر پرسیدن مثل بمب منفجر نشیدا . هی تند و تند ازش ایراد بگیرید و طرف با دهن باز نگاتون کنه و دیگه هیچوقت نیاد سمتتون . حتی همون ایراد هم باید با لطافت و آرامش خاصی ادا بشه تا طرف حس خوشحالی بهش دست بده که ازتون کمک خواسته . کلامتون بوی کمک بده نه بوی تحقیر دیگرون رو .

بیایید یاد بگیریم که با ایرادگیری ها و انتقادهای نابجامون دیگرون رو نرنجونیم .